Rok 2023 przywitałam drobnym postanowieniem-eksperymentem. Każdego dnia chcę zatrzymać się, zrobić jedno zdjęcie i zapisać myśl, która wtedy mi towarzyszyła. Celem końcowym nie jest roczna kronika momentów, ale rzeczywiste, w pełni obecne doświadczanie chwili. Zdjęcie i myśl traktuję jako ćwiczenie uważności, a poniższy wpis jest skutkiem ubocznym tej praktyki. Niemniej zapraszam do krótkiej podróży przez styczniowe momenty.
1.01.2023
Nowy dzień, nowy miesiąc, nowy rok. Nieznane przynosi, dal zakrywa, ale i ofiaruje światło, które zza mgły się wyłania.
2.01.2023
W oczekiwaniu na codzienny cud, ten sam, a za każdym razem tak bardzo inny.
3.01.2023
W dialogu z gliną poznaję jej język i wrażliwość. Szukam harmonii w sobie, która staje się pomostem naszego spotkania.
4.01.2023
Dary ziemi i ludzkiej pracy. Słodycz na podniebieniu.
5.01.2023
Czernią i brązem zima wymalowana. Nieraz z trudem przychodzi mi zaakceptować cykliczność życia. A właśnie zima łagodnie mi o tym przypomina i uczy zgody na ten ospały czas.
6.01.2023
Do przodu kok.
7.01.2023
Nowe życie, które wydarza się w ciszy i niepostrzeżenie.
8.01.2023
Gdy rozpoczęłam swoją podróż z ceramiką, na jednych z warsztatowych zajęć naszym zadaniem było wykonanie rzeźby. Pełna zapału postanowiłam odtworzyć malutkiego ptaszka, jednak szybko przekonałam się, że rzeźba to nie taka prosta sprawa. Zamiast figlarnej sikoreczniki w mych dłoniach powstało coś, co przypominało tłustą, przysadzistą, ogromną kaczkę. Wtedy o rzeźbie myślałam po raz ostatni. Aż do dnia dzisiejszego.
9.01.2023
Na wsi stoi płot. Drewniane sztachety kolebią się od hulania z wiatrem. W mieście stoi płot. Murowany z zasiekami. Ani nie drgnie.
10.01.2023
Pochylam głowę będąc świadkiem współistnienia dwóch potężnych sił. Wody i lądu. Nieba i ziemi.
11.01.2023
Nogi znów przywiodły mnie do tych ścian, w których wydarzyło się coś ważnego. Dziś pojawiła się we mnie gotowość, by ruszyć dalej w świat.
12.01.2023
Na chwilę zza chmur wyszło słońce i zatrzymało mnie w bezruchu. Niebo zimą w Oregonie jest szare i smutne. W jednym z rankingów na najbardziej depresyjną zimę, Portland zajęło trzecie miejsce (za Anchorage, Alaska i Seattle, Waszyngton). Tak. To nasze niebo.
13.01.2023
Szukam dalekiego horyzontu, otwartej przestrzeni, linii widnokręgu, na której oprę wzrok i wezmę głęboki oddech.
14.01.2023
Porozrywane obłoki. I te ozłocone, i te ocienione.
15.01.2023
To do tych ścian przyjechałam kilka lat temu. To do tych ścian kieruję kroki niemal każdego dnia. Wciąż niezwykle zapraszające, w ciszy wyczekujące, życzliwie obejmujące.
16.01.2023
Me oczy wędrują po tafli wody, a w środku odbywam podróż w wyobraźni, chcąc zobaczyć indiańskie plemiona, które dawniej zamieszkiwały te tereny. Czy tutejsze lasy i wzgórza były dla nich przyjazne? Ile rodzin wykarmiła rzeka? Jaką mądrość i wiedzę o przyrodzie nosili w sobie rdzenni mieszkańcy? I w końcu, ile języków zostało utraconych bezpowrotnie?
17.01.2023
Centrowanie gliny przypomina proces przywracania równowagi w sobie. Gdy porozrzucane cząsteczki emocji wracają do centrum, tworzą harmonijnie ułożone warstwy, z których będzie można stworzyć naczynie.
18.01.2023
Dom – nie jak każdy inny. Tutaj me oczy wodzą biegające psy i bawiące się dzieci, a to widok niecodzienny.
19.01.2023
To już pewne, że na macie będziemy we dwie.
20.01.2023
Drzewa też plotą warkocze.
21.01.2023
Dowiedziałam się dzisiaj, że rozpoczęcie cyklu menstruacyjnego wraz z nowiem księżyca nazywane jest białym cyklem księżycowym. Jest coś niezwykłego w tej kobieco-księżycowej synchronizacji.
22.01.2023
I w nas też taki czas, w którym to co stare przeplata się z tym co nowe. Nowe już przyszło, stare jeszcze nie odeszło.
23.01.2023
Nic tak nie zatrzymuje jak patrzące spojrzenie.
24.01.2023
Czasem żeby się zachwycić wystarczy unieść głowę lekko w górę.
25.01.2023
Mała rzecz a cieszy.
26.01.2023
Koliber, symbol szczęścia, który uczy doceniać najmniejsze błogosławieństwa.
27.01.2023
Za oknem zawsze jest coś ciekawego do zobaczenia. Nawet gdy świat wydaje się statyczny. (Przypomina mi to moją babcię, która siedząc przy oknie zanurzała swą uwagę w wycinek rzeczywistości toczący się na ulicy przed naszym domem.)
28.01.2023
Amerykańska duma narodowa.
29.01.2023
Księżyc dla tych, którzy nie mogą ujrzeć go nocą.
30.01.2023
Są takie mapy, które nie sposób odczytać.
31.01.2023
Kiedy jest się daleko od rodzinnych stron, dobrze jest być blisko czegoś, co o nich przypomina.
Galeria momentów:
Momenty 
Dodaj komentarz